top of page

‘Denkadviseren: het gelukkigste beroep dat ik ken’ – Edu Feltmann

Bijgewerkt op: 23 jan. 2022



Waarom Denkadviseren inmiddels voor mij 'het gelukkigste beroep’ is dat ik ken:

  • Omdat het telkens opnieuw pionierswerk is.

  • Omdat ik het ervaren kan als een manifestatie van leven.

  • Omdat het zoekt zonder weten van leven te scheiden.

  • Omdat het past bij de mensen en vragen van deze tijd.

  • Omdat het zich niet verheft boven anderen, maar alleen hun verhalen bevraagt.

  • Omdat het niet bemoeizuchtig is en zich niets toe-eigent van anderen.

  • Omdat het verwonderd is zonder respect te verliezen.

  • Omdat het gedaan wordt niet voor abstracties of systemen maar dicht bij de ander.

  • Omdat het mensen niet reduceert tot in instrumenten en zelf niet nuttig wil zijn.

  • Omdat het geen dwingende regels of methoden kent.

  • Omdat het gebeurt zonder goed of fout te kunnen zijn.

  • Omdat het geen ernstige professie hoeft te zijn.

  • Omdat het belangeloos, ongedisciplineerd en ondeskundig is.

  • Omdat het zich voegt naar mijn vreugden.

  • Omdat het zo bevrijdend is.

  • Omdat het er niet toe doet!




 

Feltmann, Edu, Adviseren in de postmoderniteit – Van ‘adviseren bij organiseren’ naar ‘variëren bij interpreteren’. In: Ondernemen in wetenschap: liber amicorum prof. dr. J.J.J. van Dijck, Leuven / Apeldoorn, Garant Uitgevers, 2000, p. 135



Wil jij ook leren Denkadviseren?

De roemruchte Opleiding & Leergang tot Denkadviseur:

43 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page