Een betere manier om advies te vragen

Wanneer we onzeker zijn over de weg naar een doel, zoeken we vaak naar aanwijzingen bij een ‘expert’ of ‘kopstuk’ op dat gebied. Het is een bekend gezegde: als je geweldig wilt zijn, leer dan van de besten. Volg een kook-masterclass van een topchef. Schrijf je kinderen in voor een tennisles bij een pro. Overtuig de grootste ster in jouw vakgebied om jouw mentor te worden en leer hoe je in hun voetsporen kunt treden. Wat is er beter dan je eerste natuurkundeles te volgen bij Einstein? 

_________

Uit: 'Hidden Potential' door Adam Grant, gepubliceerd door Viking, imprint van Penguin Publishing Group, een divisie van Penguin Random House, LLC. Copyright © 2023 door Adam Grant.

Vertaling: ChatGPT 3.5 met, op enkele punten, een beetje hulp van Google Translate en ons.

_________

Behoorlijk wat! In een slim opgezette studie wilden economen weten of studenten echt meer leren van experts. Ze verzamelden gegevens over elke eerstejaarsstudent aan de Northwestern University van 2001 tot 2008. Ze onderzochten of eerstejaarsstudenten het beter deden in hun tweede jaar als hun eerste jaar werd gegeven door meer gekwalificeerde instructeurs.

Je zou vermoeden dat studenten er baat bij zouden hebben de basisprincipes te leren van een expert (een hoogleraar met vaste aanstelling of in vaste dienst) dan van een non-expert (een docent met minder gespecialiseerde kennis). Maar uit de gegevens bleek het tegenovergestelde: studenten die hun eerste cursus bij een expert volgden, behaalden slechtere cijfers in de volgende cursus.

Het patroon was consistent over verschillende vakgebieden: studenten leerden minder van inleidende lessen, gegeven door experts in elk vak. Het gold over meerdere jaren, met meer dan 15.000 studenten, en in cursussen met zowel moeilijkere als gemakkelijkere beoordelingen. En de experts waren vooral slecht in het onderwijzen van studenten die minder academisch voorbereid waren.

Het blijkt dat als je een nieuwe weg inslaat, de beste experts vaak de slechtste gidsen zijn. Er zijn minstens twee redenen waarom experts moeite hebben om goede aanwijzingen te geven aan beginners. Een daarvan is de afstand die ze hebben afgelegd - ze zijn te ver gekomen om zich te herinneren hoe het is om in jouw schoenen te staan. Het wordt de vloek van kennis genoemd: hoe meer je weet, hoe moeilijker het voor je is om je voor te stellen hoe het is om het niet te weten. Zoals cognitief wetenschapper Sian Beilock het samenvat: "Naarmate je beter en beter wordt in wat je doet, word je vaak steeds slechter in het overbrengen van je begrip of in het helpen van anderen om die vaardigheid te leren."

Bij het inslaan van een nieuwe weg,

zijn de beste experts vaak de slechtste gidsen.

Dat was Einsteins vloek in het klaslokaal. Hij wist te veel, en zijn studenten wisten te weinig. Hij had zoveel ideeën in zijn hoofd dat hij moeite had zijn lezingen georganiseerd te houden, laat staan ​​aan een beginner uit te leggen hoe zwaartekracht licht buigt. Toen hij zijn debuut maakte in een thermodynamische cursus, ondanks dat hij een rijzende ster was in de natuurkunde, trok zijn middelmatige lesgeven slechts drie studenten aan. Zijn materiaal was vaak te hoog gegrepen, en nadat het hem niet lukte om het volgende semester een grotere groep aan te trekken, annuleerde Einstein de klas. Enkele jaren later werd hem bijna een andere facultaire positie ontzegd omdat de universiteitspresident onder de indruk was van zijn onderwijsvaardigheden.

Vaak wordt gezegd dat zij die het niet kunnen, lesgeven. Het zou nauwkeuriger zijn om te zeggen dat zij die kunnen, de basisprincipes niet kunnen onderwijzen. Een groot deel van de expertise is impliciet - het is impliciet, niet expliciet. Hoe verder je komt richting meesterschap, hoe minder bewustzijn je vaak hebt van de fundamenten. Experimenten tonen aan dat vaardige golfers en wijnkenners moeite hebben om hun putting- en proeftechnieken te beschrijven - zelfs vragen om hun benaderingen uit te leggen, is voldoende om hun prestaties te verstoren, dus blijven ze vaak op de automatische piloot. Toen ik voor het eerst een elite duiker viereneenhalve salto zag maken, vroeg ik hoe hij zo snel kon draaien. Zijn antwoord: "Gewoon een bal worden." Experts hebben vaak een intuïtief begrip van een route, maar worstelen om alle stappen uit te leggen die je moet nemen. Hun ‘hersendump’ is gedeeltelijk gevuld met rommel.

Zelfs als de door jou gekozen experts je door hun route kan leiden, loop je bij het vragen om aanwijzingen voor jouw route tegen een tweede uitdaging aan. Je deelt niet dezelfde sterke en zwakke punten - hun heuvels en dalen zijn niet hetzelfde als die van jou. Je gaat misschien naar dezelfde bestemming, maar je begint ver van hun positie. Dit maakt jouw pad voor hen net zo onbekend als het hunne voor jou is.

Deskundigen hebben vaak een intuïtief begrip van een route, maar vinden het moeilijk om alle te nemen stappen te verwoorden.

Natuurlijk krijg je meer gepersonaliseerd advies van een gids die jou goed kent. Maar hoe verleidelijk het ook is om je tot een vertrouwde mentor te wenden voor wijs advies, geen enkel individu heeft alle juiste aanwijzingen. Dit blijkt uit een onderzoek naar advocaten die het pad naar partner doorlopen. Begeleiding van een enkele mentor maakte geen verschil in promoties. Er waren andere voordelen: advocaten die een ondersteunende mentor hadden, waren meer tevreden en toegewijd dan hun collega's die er geen hadden. Maar als het ging om bevordering tot partner, maakte het uit om door meerdere mentoren te worden begeleid. Verschillende mentoren konden verschillende tips delen over hoe je verder kunt komen. Het kostte geen heel dorp, slechts twee of drie mentoren om advocaten te helpen de klim naar partner te maken in plaats van hun carrière te zien stagneren.

Niemand anders kent jouw exacte reis. Maar als je aanwijzingen van meerdere gidsen verzamelt, kunnen ze soms samenkomen om routes te onthullen die je niet zag. Hoe onzekerder het pad en hoe hoger de top, hoe groter het scala aan gidsen dat je nodig hebt. De uitdaging is om de verschillende tips samen te voegen tot een route die voor jou werkt.

Leren van meerdere gidsen is een iteratief, interactief proces. Het is niet zo eenvoudig als naar mensen gaan en vragen: "Can I pick your brain?", zoals men dat in het Engels zegt (Bovendien is dat een onaantrekkelijks of ronduit vies beeld.) De informatie ligt niet zomaar klaar, wachtend om te worden geëxtraheerd. We leven niet in de Matrix. Gidsen kunnen hun inzichten niet eenvoudig uploaden om te worden gedownload in je brein.

Het doel van het inschakelen van gidsen is niet om blindelings hun aanwijzingen te volgen... Het doel is om je gidsen spelden op een kaart te laten zetten: de belangrijkste oriëntatiepunten en keerpunten van hun beklimmingen.

Het doel van het inschakelen van gidsen is niet om blindelings hun aanwijzingen te volgen. Het is om mogelijke paden te verkennen. Om dat te doen, moet je hun impliciete kennis expliciet maken. In plaats van vragen om hun 'brain' te 'picken', vraag je hen om hun route te herleiden.

Het doel is om je gidsen spelden of routepunten op een kaart te laten zetten - de belangrijkste kenmerken en keerpunten van hun beklimmingen. Om hun herinneringen aan lang vergeten paden op te frissen, kunt u informeren naar de ‘ingewikkelde kruispunten’ waarmee zij te maken kregen. Dat kunnen vaardigheden zijn waar ze naar op zoek waren, advies dat ze hebben overgenomen of genegeerd, of veranderingen die ze hebben aangebracht. Het kan ook helpen om ze te vertellen over de wegen die je tot nu toe hebt afgelegd. Naarmate ze meer te weten komen over jouw eerdere paden en huidige locatie, kunnen ze mogelijkheden voor vooruitgang gaan opmerken waarvan ze aanvankelijk niet dachten dat ze die zouden aanwijzen.

De spelden of markering op de landkaart die je verzamelt, vormen geen nauwkeurige kaart. Sommige zijn niet van toepassing op jou - één routemarkering kan je bijvoorbeeld over een beek leiden, en jouw fiets is geen goede boot. Sommige zijn misschien niet meer van toepassing - ze leiden je naar een inmiddels gesloten weg. Je slaat zo mogelijk veel zijpaden in, voordat je de juiste weg vindt. En jouw gidsen zijn waarschijnlijk niet op de hoogte van bruggen die pas recent zijn gebouwd. Het goede nieuws is dat je om in beweging te komen, eigenlijk geen exacte kaart nodig hebt. Het enige wat je nodig hebt, is een kompas om te beoordelen of je de juiste richting op gaat.

Uit: 'Hidden Potential' door Adam Grant, gepubliceerd door Viking, imprint van Penguin Publishing Group, een divisie van Penguin Random House, LLC. Copyright © 2023 door Adam Grant.

Vertaling: ChatGPT 3.5 met, op enkele punten, een beetje hulp van Google Translate en ons.

_________________________________

Een denkadviseur neemt nadrukkelijk niet de expertpositie of deskundige-positie in bij het adviseren van adviesvragers. Een denkadviseur kenmerkt zich door niet-weten en ik-loosheid. Wil je meer weten van denkadviseren en hoe je je van expert-adviseur of deskundige-adviseur ontwikkelt tot denkadviseur? Zie hier verschillende leer- en ontwikkelingsmogelijkheden om te leren denkadviseren.