Waarom LD- en MD-trajecten vaak de mens vergeten (en wat we wél kunnen doen)

De maakbare mens als verdwijnpunt: een alternatief voor leiderschapsontwikkeling

Veel organisaties investeren in leiderschapsontwikkeling, MD- en LD-trajecten of coachingstrajecten. Maar wat als de onderliggende visie op de mens, op groei, op gedrag niet deugt? Wat als we onbewust vertrekken vanuit een paradigma dat mensen reduceert tot project? In deze bijdrage laten we zien waarom het dominante maakbaarheidsdenken tekortschiet, en hoe Denkadviseren een betekenisvol alternatief biedt.

De mens als project: het paradigma van maakbaarheid

We zijn eraan gewend geraakt dat alles meetbaar moet zijn. Dat ontwikkeling een spreadsheet is. En dat mensen zichzelf, of elkaar, moeten verbeteren via feedback, modellen en reflectietools. Maar zelden stellen we de vraag: waarom eigenlijk? En voor wie?

In MD- en LD-programma’s zie ik vaak hoe de mens verdwijnt. Niet fysiek. Maar in betekenis. De deelnemer wordt een actor in een model. Een prestatie in wording. Een gedragscode met schoenen aan.

Het is een maakbaarheidsparadigma: de overtuiging dat als je maar genoeg aan jezelf sleutelt, je vanzelf goed wordt. Efficiënt. Veerkrachtig. Bruikbaar.

Er ligt een oud geloof onder: dat de mens te begrijpen is als een set aan functies, die je kunt ontwikkelen, tunen, aanpassen. Maar dat geloof zelf wordt zelden onderzocht. En misschien is dat precies het probleem.

Wie stuurt, denkt niet per se beter.En wie beter denkt, stuurt misschien wel niet meer.

Er zijn genoeg alternatieven voor ouderwetse MD-trajecten: kies voor betekenisvol ontwikkelen en voor humanisering van organisatieontwikkeling!

Van gedragsdiscipline naar ruimte voor betekenis

In Denkadviseren kijken we anders. Niet naar gedrag als knop. Maar naar betekenis als ruimte. Geen modellen, maar ontmoetingen. Geen snelle optimalisatie, maar vertraging of een pas op de plaats waarin aandachtsontwikkeling weer mogelijk wordt.

Niet omdat we tegen ontwikkeling zijn, maar omdat we geloven dat echte ontwikkeling begint bij aandacht, niet bij controle.

We zetten vraagtekens bij het idee dat ontwikkeling altijd gericht moet zijn op iets ('verbetering'). Die doelgerichtheid sluit veel buiten. Misschien is echte ontwikkeling óók wel datgene wat niet rendeert. Twijfel. Stilte. Verbeelding. Poëzie. Menselijkheid. Maar in management en organisatie passen die niet in de te ontwikkelen competenties. Dat maakt ze vanuit dat zeer nauwe denkkader 'waardeloos'. En precies dat leidt tot een psychische verschaling van degenen die in dergelijke MD- en LD-programma's 'door de wasstraat gaan'. Alsof een waardig mens niet veel meer is dan een paar nuttige competenties en doelen.

Tijd voor een ander mensbeeld in organisaties

Denkadviseren nodigt uit tot een ander gesprek. Over hoe je advies geeft, ontwikkelt, samenwerkt én wat het betekent om mens te zijn binnen en buiten organisaties. Mens, schrijf ik. Niet als resource. Niet als project. Niet als functionaris. Maar als betekenisvol wezen in relatie tot anderen.

We werken met leiders, adviseurs en ontwikkelaars die het anders willen doen. Omdat ze voelen dat het systeem kraakt en dat de taal van KPI’s niet alles zegt, niet alles kán zeggen, wat voor mensen wel degelijk mogelijk is. De denkadviseur articuleert waardigheid, niet alleen de nuttigheid die je in MD-, LD- en organisaties hoort.

____________________________________________________________________________

Geïnteresseerd?

Interesseert het bovenstaande je, raakt het iets dat je ook wel voelt, maar misschien nog geen taal, kennis en kunde in hebt? Dan is misschien interessant voor je:

📎 De Leergang in Denkadviseren start op 11 en 12 september 2025.

👉 Meer informatie en inschrijving: www.denkadviseren.nl/leergang-denkadviseren

Wat is Denkadviseren?

Zie hier: https://www.denkadviseren.nl/wat-is-denkadviseren